Tyle państwa, na ile to konieczne

Dlaczego trzeba zmienić Konstytucję

Przepisy prawne zawarte w aktualnej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej umożliwiają rządzącym partiom politycznym sprawowanie władzy, czyli  dominację nad Narodem, zarówno podczas wyborów, jak i w okresie między wyborami. Dzieje się tak, mimo że Konstytucja zawiera Art. 4 mówiący o tym, że władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej należy do Narodu i że Naród wykonuje władzę zwierzchnią poprzez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio. Otóż nasz Naród w okresie między wyborami nie sprawuje żadnej władzy! W tym okresie Polską rządzi autokratycznie większość sejmowa, która czerpie z tego niewyobrażalne korzyści kosztem obywateli. Naród w tym czasie może tylko nieskutecznie demonstrować swoją wolę. Większość sejmowa, niezależnie od tego kto ją sprawuje, kurczowa trzyma się zdobytej władzy. Poprzez obsadzenie intratnych funkcji w administracji, radach nadzorczych i zarządach spółek skarbu państwa, członkowie rządzącej partii, lub ich koalicji, bogacą się w sposób niewyobrażalny dla przeciętnego obywatela. Przy tym nie kompetencja, a lojalność wobec partii i jej wodza, są główną przesłanką do objęcia wysoko płatnych stanowisk. Jeżeli tych stanowisk zabraknie, to zawsze można utworzyć funkcję doradcy czy przedstawiciela. Dla utrzymania większości sejmowej można nawet utworzyć nowe ministerstwo, lub utworzyć funkcję ministra bez teki.

Dysponując budżetem państwa można też pieniędzmi podatnika kupić wyborców własnego ugrupowania.

Co najistotniejsze – dzieje się to zgodnie z przepisami prawa.

Można też zapewnić bezkarność podporządkowując sobie, wbrew konstytucji, aparat sądowniczy. To nie jest zgodne z prawem, ale co mi zrobicie? Będziecie manifestować? To manifestujcie, w końcu wam się znudzi. Przykładem mogą być manifestacje Komitetu Obrony Konstytucji w obronie sądownictwa. Pochodzili, pokrzyczeli i przestali, bo nie byli skuteczni. Nikt nimi się nie przejmował.

Cele partii lub ich koalicji stają się ważniejsze od celów państwa. Przekręty władzy, marnotrawstwo publicznych pieniędzy są bagatelizowane, a podporządkowana władzy prokuratura i sądownictwo nie wyciągają z tego żadnych konsekwencji prawnych.

Jak zmienić?

Przede wszystkim należy ograniczyć władzę rządu i parlamentu według zasady: „TYLE PAŃSTWA NA ILE TO KONIECZNE I TYLE SPOŁECZEŃSTWA NA ILE TO MOŻLIWE”

Tylko wdrożenie tej zasady gwarantuje zmianę systemu zarządzania Polską i wejście na drogę dynamicznego rozwoju państwa.

Zrozumienie i zaakceptowanie jej przez polskich obywateli może być wstępem do powołania ugrupowania politycznego, które poprzez wygranie wyborów parlamentarnych, będzie w stanie wcielić ją w życie.

Jest coraz większe zrozumienie potrzeby zmian, co wyraża się powstawaniem dużej liczby narodowych ruchów politycznych najczęściej określających siebie jako ruchy antysystemowe. Niestety koncentrują się one głównie na potrzebie wymiany aktualnie rządzących na „naszych patriotów”. Tylko co to zmieni? Jeżeli nie zmieni się system sprawowania władzy, to zmiany będą kosmetyczne. Naród niczego na tym nie zyska. „Patrioci” po dojściu do władzy, tak jak poprzednicy, obsiądą wraz z rodzinami intratne finansowo stanowiska w państwie i raz zdobytej władzy nie zechcą oddać nigdy.

Niektórzy mówią o potrzebie wpisania do konstytucji praw WIR (Weto, Inicjatywa, Referendum). To jest właściwy kierunek zmian zmierzających do upodmiotowienia narodu dając mu narzędzie wywierania skutecznego wpływu na sposób zarządzania krajem. Trzeba tylko powiedzieć w jaki sposób wpisać to do aktualnej konstytucji, jak pogodzić z innymi jej ustaleniami, jak zapewnić realizację zasady: TYLE PAŃSTWA NA ILE TO KONIECZNE I TYLE SPOŁECZEŃSTWA NA ILE TO MOŻLIWE.

Jeżeli zatem te ruchy antysystemowe, posiadające różne programy, chcą łączyć się ze sobą w celu faktycznego dokonania zmian umożliwiających Polsce osiąganie dobrych wyników gospodarczych i poprawę warunków życia, to za cel główny MUSZĄ  przyjąć całkowitą zmianę konstytucji.

Dobrym przykładem wartym naśladowania jest, stosowany od ponad 170 lat, szwajcarski system polityczny, spełniający warunki podmiotowości obywateli i subsydiarnego sposobu zarządzania państwem.

Wzorując się na KONSTYTUCJI FEDERALNEJ KONFEDERACJI SZWAJCARSKIEJ, w nowej konstytucji niezbędne jest dokonanie uniwersalnych ustaleń, wokół których będzie można organizować społeczeństwo.

Ustalenie zasad uniwersalnych

1. Podział Polski na 41 autonomicznych województw, w celu zapewnienia subsydiarnej realizacji zadań będących w kompetencji poszczególnych szczebli organizacyjnych państwa.
2. Zrównanie kompetencji Sejmu i Senatu,
3. Ustalenie ilościowego składu Rady Ministrów np. 7 ministrów, w celu zapewnienia stabilizacji rządu i uniemożliwienia rozrastania się tego organu państwa ponad potrzeby. Rada Ministrów podejmuje decyzje w sposób kolegialny.
4. Rada Ministrów musi składać się z przedstawicieli różnych ugrupowań politycznych w ilości proporcjonalnej do osiągniętego wyniku wyborczego.
5. Radą Ministrów kieruje Prezydent wybierany przez Zgromadzenie Narodowe spośród członków Rady Ministrów na jednoroczną kadencję bez prawa do reelekcji.
6. Wpisanie do konstytucji referendum na żądanie obywateli w sprawie Konstytucji i ustaw, popularnie określanych jako prawa WIR.
7. Wpisanie do Konstytucji Referendum Obligatoryjnego, ogłaszanego w przypadku:
8. Częściowej lub całkowitej zmiany Konstytucji;
9. Przystąpienia Polski do organizacji zbiorowego bezpieczeństwa lub do wspólnot ponadnarodowych;
10. Zezwolenia na stałe stacjonowanie na polskiej ziemi obcych wojsk sojuszniczych
11. Udzielenie koncesji podmiotom zagranicznym  na wydobywanie zasobów naturalnych znajdujących się w polskiej ziemi
12. Rzeczpospolita i województwa, w ramach posiadanych kompetencji i środków powinny dążyć do realizacji celów socjalnych państwa polegających na trosce o to aby:
13. każdy korzystał z socjalnego bezpieczeństwa;
14. każdy otrzymał niezbędną opiekę zdrowotną;
15. rodziny jako wspólnoty dorosłych i dzieci były chronione i wspierane;
16. zdolni do pracy mogli pokryć koszty utrzymania z pracy na odpowiednich warunkach;
17. poszukujący mieszkań dla siebie i swych rodzin mogli znaleźć odpowiednie mieszkanie na możliwych do udźwignięcia warunkach;
18. dzieci i młodzież, jak i osoby w wieku produkcyjnym, mogły zgodnie ze swoim zdolnościami kształcić się, dokształcać się i kontynuować kształcenie;
19. dzieci i młodzież były wspierane w ich rozwoju na ludzi samodzielnych i społecznie odpowiedzialnych oraz wspomagane w ich społecznej, kulturalnej i politycznej integracji.
20. każdy został zabezpieczony przed ekonomicznymi skutkami starości, inwalidztwa, choroby, wypadku, bezrobocia, macierzyństwa, osierocenia i owdowienia.
21. Określenie w konstytucji celów socjalnych jest szczególnie ważne, aby starający się o względy wy6borców uznali ich realizację za obowiązek, a nie obietnicę wyborczą.
22. Z celów socjalnych nie mogą być wywodzone bezpośrednio roszczenia o świadczenia ze strony państwa.
23. Rzeczpospolita i województwa w wykonywaniu swoich zadań wzajemnie się wspierają i współpracują ze sobą.

Ustalenie kompetencji dla Rzeczpospolitej

 TYLE PAŃSTWA, NA ILE TO KONIECZNE

Rządzący państwem zajmują się głównie:

1. Sprawami zagranicznymi.
2. Ustawodawstwem w dziedzinie energii jądrowej
3. Użyciem Sił Zbrojnych.
4. Ustawodawstwem wojskowym, jak również sprawami organizacji, wyszkolenia i wyposażenia Sił Zbrojnych.
5. Ustawodawstwem dotyczącym cywilnej obrony osób i dóbr przed następstwami konfliktów zbrojnych
6. Ustawodawstwem w sprawie ruchu kolejowego, kolejek linowych, żeglugi oraz komunikacji lotniczej i kosmicznej.
7. Ustawodawstwem w zakresie ruchu drogowego
8. Ustawodawstwem o urządzeniach rurociągowych do przekazywania paliw płynnych i gazów oraz materiałów pędnych.
9. Pocztą i telekomunikacją.
10. Systemem stosunków pieniężnych i walutowych.
11. Biciem monet i emisją banknotów.
12. Ustawodawstwem o produkcji, wwozie, rektyfikacji i sprzedaży wyrobów spirytusowych.
13. Ustawodawstwem w sprawach gier hazardowych i loterii.
14. Ustawodawstwem o wjeździe, wyjeździe, pobycie i osiedlaniu się cudzoziemców oraz zapewnianiu azylu.
15. Ustawodawstwem w dziedzinie prawa cywilnego.
16. Ustawodawstwem w dziedzinie prawa karnego.
17. Ustawodawstwem w sprawach metrologii.
18. Ustawodawstwem w sprawach ceł i innych opłat od obrotu towarami przekraczającymi granicę.

Ustalenie kompetencji dla autonomicznych województw

TYLE SPOŁECZEŃSTWA, NA ILE TO MOŻLIWE

1. Województwa są autonomiczne, o ile ich autonomiczność nie została ograniczona przez Konstytucję Rzeczypospolitej; wykonują te wszystkie prawa, które nie zostały przekazane Rzeczpospolitej.
2. Każde województwo nadaje sobie demokratyczną konstytucję. Wymaga ona zaakceptowania przez uprawnionych do głosowania mieszkańców województwa i musi zostać zmieniona, jeżeli zażąda tego większość mieszkańców uprawnionych do głosowania.
3. Województwa ustalają swoje zadania do spełnienia w ramach posiadanych kompetencji
4. Podatki są wymierzone i pobierane przez województwa. Z przychodu brutto z podatku trzy dziesiąte przypadają województwom; z tego co najmniej jedna szósta zostaje użyta na wyrównanie finansowe między województwami.
5. Województwa otrzymują 10 % czystego dochodu z podatku od wyrobów spirytusowych. Środki te należy użyć do zwalczania przyczyn i następstw uzależnienia.
6. Każde województwo tworzy okręg wyborczy.
7. Każde województwo wybiera dwóch senatorów
8. Województwa regulują tryb wyboru swoich senatorów.
9. Szkolnictwo należy do kompetencji województw.
10. W sprawach kultury są właściwe województwa
11. Województwa są właściwe do regulowania stosunków między kościołem a państwem.
12. Zasobami wodnymi dysponują województwa. Mogą one w granicach ustawodawstwa Rzeczpospolitej ustalać opłaty za korzystanie z wody.
13. W sprawach ochrony przyrody i krajobrazu właściwe są województwa.
14. W sprawach dopuszczenia automatów gier zręcznościowych z możliwością wygrania właściwe są województwa.
15. Rzeczpospolita i województwa wzajemnie wspierają się i współpracują w wykonywaniu swoich zadań.
16. Rzeczpospolita informuje województwa obszernie i w odpowiednim czasie o zamiarach zmiany przepisów prawa. Zasięga opinii województw, jeżeli dotyczy to ich interesów.
17. Województwa mogą między sobą zawierać umowy, tworzyć wspólne organizacje i instytucje, wspólnie realizować zadania w interesie regionalnym.
18. Zmiany terytorium między województwami wymagają zgody zainteresowanej ludności, jak i zatwierdzenia ich przez Zgromadzenie Narodowe w formie uchwały Rzeczypospolitej
19. Województwa mogą między sobą na podstawie umowy dokonywać regulacji granic.
20. Województwa współdziałają w przygotowaniu decyzji w sprawach zagranicznych, które dotyczą ich kompetencji lub ich istotnych interesów.
21. Rzeczypospolita, w sprawach zagranicznych, informuje obszernie województwa i w odpowiednim czasie zasięga ich opinii.
22. Opiniom województw przysługuje szczególna uwaga, jeśli chodzi o sprawy dotyczące ich kompetencji. W takich przypadkach województwa w odpowiedni sposób współdziałają w negocjacjach międzynarodowych.
23. Województwa mogą w zakresie ich kompetencji zawierać umowy z zagranicą.
24. Z organami zagranicznymi niższego szczebla województwa mogą utrzymywać stosunki bezpośrednie. W pozostałych przypadkach stosunki województw z zagranicą odbywają się za pośrednictwem Rzeczpospolitej.
25. Województwa są właściwe w ramach prawa Rzeczpospolitej do tworzenia wojewódzkich formacji wojskowych, mianowania i awansowania oficerów tych formacji , jak i dostarczania części ubioru oraz wyposażenia.
26. Województwa mogą użyć swoich formacji dla zachowania porządku publicznego na swoim terenie, jeżeli środki władz cywilnych okażą się niewystarczające do odparcia poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa wewnętrznego..
27. Województwa budują i utrzymują drogi krajowe zgodnie z przepisami i pod zwierzchnim nadzorem Rzeczpospolitej
28. Województwa uczestniczą w czystym zysku z opłat od ruchu samochodów ciężarowych. Przy określaniu udziałów należy brać pod uwagę szczególne znaczenie opłat dla regionów górskich i ich obrzeży.
29. Czysty zysk Narodowego Banku Polskiego przynajmniej w dwóch trzecich przechodzi na województwa.
30. W sprawie organizacji sądów, postępowania sądowego oraz orzekania w sprawach cywilnych właściwe są województwa.
31. W sprawie organizacji sądów, postępowania sądowego oraz orzekania w sprawach karnych właściwe są województwa.

Na koniec posłużę się cytatem z książki Romana Dmowskiego MYŚL NOWOCZESNEGO POLAKA:

„W chwili obecnej, kiedy u podstaw, w szerokich masach zaczynają zjawiać się elementy nowej polityki narodowej, naród nasz zdobywa w nich świeżą, szeroką podstawę moralno-politycznego odrodzenia. Jeżeli myśl polska dzisiaj z nich skorzysta, to wejdziemy szybko na drogę istotnej, zdrowej twórczości politycznej, a dla ducha polskiego nastanie nowy okres rozwoju, który mu otworzy szerokie widnokręgi czynu i da zarazem niepospolitą siłę moralną.”