11 listopada wszedł na dobre w świadomość społeczeństwa jako dzień gdy świętujemy rocznicę odzyskania niepodległości. I pewnie już tak zostanie, choć było inaczej.
Dnia 7 października 1918 Rada Regencyjna w osobach arcybiskupa warszawskiego Aleksandra Kakowskiego, prezydenta Warszawy księcia Zdzisława Lubomirskiego i honorowego prezesa Stronnictwa Polityki Realnej hrabiego Józefa Ostrowskiego proklamowała niepodległość Polski.
Oto treść odezwy:
„Rada Regencyjna do narodu polskiego!
Wielka godzina, na którą cały naród polski czekał z upragnieniem, już wybiła.
Zbliża się pokój, a wraz z nim ziszczenie nigdy nie przedawnionych dążeń narodu polskiego do zupełnej niepodległości.
W tej godzinie wola narodu polskiego jest jasna, stanowcza i jednomyślna.
Odczuwając tę wolę i na niej opierając to wezwanie, stajemy na podstawie ogólnych zasad pokojowych, głoszonych przez prezydenta Stanów Zjednoczonych, a obecnie przyjętych przez cały świat, jako podstawa do urządzenia nowego współżycia narodów.
W stosunku do Polski zasady te prowadzą do utworzenia niepodległego państwa, obejmującego wszystkie ziemie polskie, z dostępem do morza, z polityczną i gospodarczą niezawisłością, jako też z terytorialną nienaruszalnością, co przez traktaty międzynarodowe zagwarantowane będzie.
Aby ten program ziścić, musi naród polski stanąć jako mąż jeden i wytężyć wszystkie siły, by jego wola została zrozumiana i uznana przez cały świat.
W tym celu stanowimy:
1) Radę Stanu rozwiązać.
2) Powołać zaraz rząd, złożony z przedstawicieli najszerszych warstw narodu i kierunków politycznych.
3) Włożyć na ten rząd obowiązek wypracowania, wspólnie z przedstawicielami grup politycznych, ustawy wyborczej do Sejmu polskiego, opartej na szerokich zasadach demokratycznych, i ustawę tę najpóźniej w ciągu miesiąca do zatwierdzenia i ogłoszenia Radzie Regencyjnej przedstawić.
4) Sejm niezwłocznie potem zwołać i poddać jego postanowieniu dalsze urządzenie władzy zwierzchniej państwowej, w której ręce Rada Regencyjna, zgodnie ze złożoną przysięgą, władzę swoją ma złożyć.
Polacy! Obecnie już losy nasze w znacznej mierze w naszych spoczywają rękach. Okażmy się godni tych potężnych nadziei, które z górą przez wiek żywili wśród ucisku i niedoli ojcowie nasi. Niech zamilknie wszystko, co nas wzajemnie dzielić może, a niech zabrzmi jeden wielki głos: Polska Zjednoczona Niepodległa”.
Odzyskanie przez Polskę niepodległości nie odbyło się z dnia na dzień, było procesem rozciągniętym w czasie. Końcówka tego procesu wyglądała następująco:
7 października 1918 roku Rada Regencyjna, powołując się na tzw. 14 punktów Wilsona, stanowiących podstawę rokowań pokojowych z Niemcami (13 punkt przewidywał utworzenie niepodległego państwa polskiego, na terytoriach zamieszkałych przez ludność bezsprzecznie polską, z wolnym dostępem do morza, niepodległością polityczną, gospodarczą, z integralnością terytorialną zagwarantowaną przez konwencję międzynarodową), proklamowała niepodległość Polski,
- 12 października przejęła od okupantów zwierzchnią władzę nad wojskiem,
- 25 października powołała rząd pod przewodnictwem Józefa Świeżyńskiego, który już nie zabiegał o akceptację władz okupacyjnych,
- 28 października powołała generała Tadeusza Rozwadowskiego na Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego,
- 10 listopada w związku z wybuchem rewolucji (bunt marynarzy w Kilonii) Niemcy uwolniły z twierdzy w Magdeburgu Józefa Piłsudskiego i Kazimierza Sosnkowskiego i specjalnym pociągiem wysłali do Warszawy,
- 11 listopada Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu władzę wojskową i naczelne dowództwo nad wojskiem,
- 14 listopada przekazała mu całość władzy państwowej i się rozwiązała,
- 16 listopada Józef Piłsudski notyfikował zwycięskim mocarstwom i reszcie świata istnienie niepodległego państwa polskiego, opartego na podstawach demokratycznych.
Zwróćmy uwagę na datę 14 listopada 1918 roku, gdy Piłsudskiemu przekazano całość władzy państwowej, czyli co? Czyli wcześniej utworzony aparat państwowy, administracyjny, skarbowy, sądowniczy, oświatowy i wojsko, czyli – gotowe państwo.
Dlatego też pogląd, jakoby „ojcem niepodległości polskiej” był Józef Piłsudski, nie jest prawdziwy. Państwo bowiem zostało odtworzone właściwie bez udziału Józefa Piłsudskiego przez Radę Regencyjną, której zasługi zostały niemal całkowicie zapomniane.
Tak to się historia plecie.
ps.1.
Dlaczego Rada Regencyjna proklamowała 7 października niepodległość?
Zrobiła to na wieść o tym, że Niemcy próbują utworzyć niepodległą Ukrainę, do której chcieliby przyłączyć Lwów.
ps.2.
Dlaczego Rada Regencyjna przekazała władzę Piłsudskiemu?
Powstanie Tymczasowego Rządu Republiki Polskiej w Lublinie było zamachem stanu przeciw władzy Rady Regencyjnej. Mogło to doprowadzić do destabilizacji kraju. Przybycie Piłsudskiego do Polski położyło kres sporom – tak Rada Regencyjna, jak i Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, oddały władzę w jego ręce i podały się do dymisji.
Żydzi a niepodległość 1918
Jeszcze przed rozpoczęciem konferencji pokojowej w Paryżu rodzina Rothschildów usiłowała odsunąć „antysemitę” Romana Dmowskiego od przewodniczenia polskiej delegacji. Dmowski znany był jako twardy i skuteczny negocjator potrafiący interesująco i asertywnie przemawiać na przemian w języku francuskim i angielskim.
Dlatego do członka Komitetu Narodowego Polskiego hrabiego Orłowskiego przybył francuski finansista Maurycy Rothschild i ostrzegł, by zmienić przewodniczącego, bo:
„Wy nas znajdziecie na drodze do Gdańska, na drodze do Śląska Pruskiego i Cieszyńskiego, na drodze do Lwowa, na drodze do Wilna i na drodze wszelkich waszych projektów finansowych”.
Przewodniczącego nie zmieniono, a żydowskie pogróżki zostały zrealizowane.
Piotr Kohman
