Św. Tomasz nauczał, że własność prywatna jest wytworem ludzkiego rozumu i gwarantem społecznego porządku. Leona XIII w encyklice „Rerum Novarum” bronił własności prywatnej, ponieważ zapewnia ona autonomię rodziny i chroni przed ingerencją państwa w życie rodzinnej wspólnoty, do której ma prawo wkraczać tylko wtedy, gdy rodzina potrzebuje takiej pomocy. Jan Paweł II w „Centesimus annus” pisał, że człowiek pozbawiony czegoś, co mógłby nazwać swoim, nie będzie w stanie zrozumieć w pełni swojej godności.
To samo ale w inny sposób zostało ujęte przez szkołę austriacką ekonomii, która widzi we własności prywatnej element kalkulacji ekonomicznej, bez której nie ma racjonalnej ekonomii.
Taki sposób rozumowania dzisiaj już nie wystarczy. Postęp technologiczny wymusza na nas nowe zmiany w naszym życiu gospodarczym i społecznym. Rządy mają dostęp do nowych technologii. Powstają nowe zagrożenia dla naszej wolności, a nawet próba wyobrażenia sobie świata bez własności prywatnej.
W świecie bez własności prywatnej nie tylko nie będzie ekonomii, ale to będzie również świat bez religii. Bez ofiary nie ma religii. Złożenie ofiary zakłada, że jesteśmy jej właścicielami. Podczas Eucharystii jako dary ofiarne składamy Bogu nie kłosy pszenicy, ale chleb. Nie przynosimy do ołtarza w darze kiści winogron, ale wino. Bogu składamy w ofierze owoce naszej pracy. Nie wystarczy tylko, by był to chleb i wino. Musi to być także owoc pracy wolnego człowieka, a nie niewolnika.
O. Jacek Gniadek SVD
Źródło: fecebook Autora
