„Sztuka powinna zachwycać. Pokazuje ona pewne możliwości jakie tkwią w człowieku, właśnie możliwość tworzenia piękna. Klasyczne rozumienie sztuki opiera się na triadzie: dobro, piękno, prawda. Jeśli zniszczy się w ludziach umiejętność rozpoznawania tych trzech wartości, z czasem nie będą w stanie odróżnić tego, co jest dobre od tego, co jest złe” – mówi architekt Sebastian Pitoń w rozmowie z prezesem PAFERE Janem Kubaniem.
To, co wydaje się czymś niezbędnym dla sztuki ma także swoje odzwierciedlenie w innych obszarach życia, np. w świecie polityki i gospodarki. Zanik umiejętności rozpoznawania tego, co stanowi dobro czy prawdę prowadzi do złych wyborów politycznych. Wybieramy ludzi, którzy nas oszukują, okradają. Te nasze złe wybory polityczne przenoszą się dalej na gospodarkę, w której prym wiodą ludzie specjalizujący się w życiu na cudzy koszt. Źli politycy wprowadzają w życie złe rozwiązania gospodarcze, nie zważając na to, że kradzież zakazana jest chociażby w Dekalogu. Sztuka współczesna to przykład odejścia od klasycznego rozumienia dobra, piękna i prawdy. Jak bardzo blisko jej do współczesnej polityki…
Według Pitonia piękno jest efektem ubocznym bardzo wysokiego sharmonizowania różnych czynników. Jeśli w danym tworze wszystko współgra to na pewnym etapie daje to efekt piękna.
Gość Jana Kubania uważa, że oryginalność to fałszywy bożek dzisiejszej sztuki. W pewnych epokach są artyści nowatorscy, którzy opanowują daną im materię do perfekcji i jeszcze ją rozwijają, idą do przodu. „Na przykład Gaudi nawiązywał do architektury gotyku. Ja staram się być kontynuatorem pewnych idei, które kiedyś zostały przerwane. Tworzę w taki sposób, że daję się prowadzić procesowi poprawności geometrycznej. Nawet jeśli zawodzi mnie wyobraźnia to zawsze z pomocą przychodzi geometria” – wyznaje Pitoń.
Zapraszamy do obejrzenia całej rozmowy z cyklu „Rozmowy o ludziach i systemach”.
